“Als je iemand hier geblinddoekt naartoe zou brengen, zou niemand raden dat dit Almere is.”
Esther Meulstee-van Haaften en haar man Robbert wonen al zeventien jaar in Almere Poort met hun dochters Anne (14) en Kiki (11), en hun honden Moos en Lientje. Als een van de eerste bewoners van Poort hebben ze de wijk langzaam zien veranderen. Toch bleef de wens voor een nieuwe woning bestaan. In het voorjaar van 2026 verhuizen ze naar Aan de duin – een plek die perfect bij hun gezin past.
“We waren een van de eerste bewoners van Poort, en dan volg je alle ontwikkelingen in de wijk,” vertelt Esther. “Bij eerdere projecten vonden we het interessant, maar we waren nog niet klaar om te verhuizen. Onze kinderen waren klein, en mijn onderneming was toen nog aan huis. Maar we bleven kijken naar nieuwe projecten en wat passend zou zijn voor ons. Uiteindelijk hebben we gelukkig gewacht tot Aan de duin.”
In de eerste fase kreeg het gezin geen huis toegewezen, maar bij de tweede fase wel. Ze kregen hun eerste keuze: Duin B. “De aparte indeling sprak ons meteen aan”, vertelt Esther. “We hebben nu een niet-typische indeling en vinden dat heel prettig, en in Aan de duin is dat weer zo. De woonkamer zit op duinlevel en de slaapkamers beneden. Als de meiden straks groter zijn, hebben ze hun eigen ruimte. We willen niet met z’n allen op een bovenverdieping zitten en dezelfde badkamer delen.”
Een vertrouwde omgeving
Naast de woning zelf, voelde de omgeving meteen goed. “Het relaxte gevoel van DUIN sprak ons aan. We kennen hier al veel mensen, onder andere via de school van de meiden, De Zeeraket. Mijn broer en zijn gezin wonen in Boomrijk, en mijn moeder woont in het Gastenhuis. Het is fijn om zo dichtbij elkaar te wonen.”
Het wandelen in DUIN draagt ook bij aan dat gevoel. “Met de honden wandelen voelt hier toch meer alsof je in een vakantiepark bent. Sommige paadjes loop je op en denk je: als je iemand hier geblinddoekt naartoe zou brengen, zou niemand raden dat dit Almere is. Mensen hebben geen idee.”
Voorbereidingen voor de verhuizing
In het voorjaar van 2026 krijgen Esther en haar gezin de sleutel. “We hebben veel plannen voor de vloer, badkamer en keuken. Ik wil vooral buiten naar binnen doortrekken. We kiezen voor een zandkleurige vloer, een houten keuken en een houten trap. Zelfs de kleur voor de muren heet ‘dunes’. Het moet allemaal mooi in elkaar overlopen.”
Een kleine droom die straks werkelijkheid wordt? “We hebben twee sups en nu is het altijd een gedoe om ze mee te nemen en op te blazen. Straks hangen ze gewoon aan de muur en dan hoop ik dat ik ’s ochtends, voor mijn werk, even kan suppen bij zonsopkomst. Dat lijkt me geweldig.