“Glanerbrug heeft kabeltelevisie! Nadat de burgemeester van Enschede de kabel vanmiddag plechtig in gebruik heeft gesteld, kan Glanerbrug Sky Channel, Music Box, TV5, abonneetelevisie en de Russische televisie ontvangen. Wanneer Glanerbrug riolering krijgt is nog niet bekend.”

Deze sketch van Herman Finkers schoot door ons hoofd, toen niet zo lang geleden de straatverlichting voor het eerst aansprong op ’t duin. Hoewel de dagelijkse routine al lang is neergedaald aan de Duinstraat 25, lijken we vaak te vergeten dat we in een pas ontgonnen gebied wonen, met alle kenmerken van dien. De grote zandtrucks die dagelijks af en aan rijden, de graafmachines die tot ’s avonds laat in de weer zijn, we zien en horen ze bijna niet meer. Althans, ze zijn zo normaal geworden dat ze vervagen in de achtergrond. We waren het kortom al zo gewend om in het pikkedonker de auto op de oprit te zetten, dat we er even stil van werden toen de straatverlichting voor het eerst werd ontstoken.

Hetzelfde geldt waarschijnlijk voor wanneer we de eerste buren verwelkomen. De verwachting is dat rond februari wordt begonnen met de bouw van de eerste huizen. Er zijn al zo rond de twintig huizen verkocht, dus het ziet ernaar uit dat we komende lente niet meer alleen op ’t duin wonen. Hoe je het wendt of keert, dat wordt toch een omschakeling. Want om eerlijk te zijn, vinden we het heerlijk om volledig alleen te zijn. Dat je deur uitloopt en eigenlijk er zeker van kunt zijn, dat er niemand anders is.

Turen door de ramen

Natuurlijk gebeurt er genoeg rondom ons huis, want projectontwikkelaar Amvest, dat ons deze kans heeft geboden, ontvangt potentiële kopers in het eerste huis van ons blok. Die mensen krijgen altijd een rondleiding en soms laten wij ze dan ook even binnen om te rond te kijken. Mensen voelen zich vaak bezwaard, maar wij zien het als onderdeel van ons pioniersschap.

Het levert ook grappige taferelen op. Geïnteresseerden die zonder afspraak even komen kijken bij de vier modelwoningen, beginnen meestal met het huis dat het dichtste bij de weg staat. Met hun handen boven hun ogen turen ze door de ramen naar binnen. Nietsvermoedend verschijnen ze dan bij ons voor het raam, turen wederom naar binnen, om ineens verschikt achteruit te springen als ze zien dat wij daar rondlopen. Een geruststellend knikje doet dan meestal wonderen.

We vergeten soms dat het voor mensen die komen kijken volledig nieuw is. Voor ons is het dat al niet meer. Ons leven is hier, ons huis staat hier, Vince en Fehla gaan naar school en de crèche en het duurt niet lang meer voordat we de mensen bij de supermarkt, de Surinaamse afhaal en snackbar daadwerkelijk herkennen.

Zwaan kleef aan

Nu november – de meest wrede maand van het jaar – nadert, zijn we benieuwd hoe het ons hier in de winter bevalt. Als je niet zomaar de schuifpuien open doet en lekker buiten gaat zitten. De laatste mooie dag van het jaar, zaterdag 4 oktober, namen we het er nog even van. We hadden een zwaan-kleef-aan bij ons thuis; op een gegeven moment was er een handvol vrienden en een tiental kinderen bij ons thuis voor ongetwijfeld de laatste barbecue van het jaar. Weer werd duidelijk dat we in een heerlijk vakantiehuis wonen. De kinderen konden hun lol niet op, vlogen door het huis, haalden alle kasten overhoop, speelden op de duinen of trapten een balletje voor het huis.

Nu we veroordeeld zijn om veel binnen te zitten vanwege het weer, vragen we ons af hoe de dynamiek zal zijn de komende maanden. Wanneer het vroeg donker wordt, de straatlantaarns al vroeg aangaan en er geen volk is dat geïnteresseerd een kijkje komt nemen op de fiets. Dan weten we echt hoe het is om uit de slinger te wonen.

Uitwijkmogelijkheden

Hoewel we in Almere Poort tot onze spijt nog geen gezellig bruin café, Ierse pub of iets van die strekking tegen zijn gekomen, zijn er voor de kinderen, ook in de herfst en winter voldoende uitwijkmogelijkheden. Zo waren we al een paar keer opStadslandgoed de Kemphaan, op tien minuten rijden van ons huis. Het landgoed ligt midden in een groot bos, waar je kunt wandelen en fietsen, er is een indoor jungletuin, kinderboerderij, speeltuinen, klimparcours, boerenmarkt, een terras dat uitkijkt over het water en er zijn warempel apen te bewonderen. Ook mooi is het Kromslootpark, een natuurgebied waarin je tussen de schapen en Schotse Hooglanders wandelt. Bovendien ligt DUIN om de hoek bij het Gooi, waardoor we al eens in Kasteel Groeneveld waren in Baarn en in de reusachtige speeltuin Oud Valkeveen in Naarden, dat aan de andere kant van de Hollandse Brug ligt. En een wandeling over het strand van Almere doet ook altijd wonderen, wat betreft ruimte maken in je hoofd.

Dus je ziet, voldoende vertier in de buurt, mochten de muren op ons afkomen deze winter. Een borrel drinken we dan wel in het Harbor House in Marina Muiderzand. Of in Amsterdam natuurlijk.