Jaarwisseling in DUIN

Waar we de eerste jaarwisseling op ’t duin nog met twee stel vrienden helemaal in ons uppie vierden en we op het balkon naar het vuurwerk boven Amsterdam en Muiden keken, was de lucht boven DUIN ditmaal minimaal drie kwartier helder verlicht.

Zoals het DUIN-bewoners betaamt, was in de week voorafgaand aan de jaarwisseling in de Facebookgroep het idee geopperd om meteen na twaalven met de buurt samen te komen op een grote parkeerplaats en het nieuwe jaar in te luiden. Daar gaven tientallen mensen gehoor aan en als vanzelfsprekend ontstond weer een typisch DUIN-bewonersfeestje met drank, zelfgemaakte hapjes, drank, luide muziek en drank. Daarna kon je kiezen bij welke buren je het écht laat wilde maken.

[tsl_gallery id=’6371′ title=’no’ description=’no’]

Lichterlaaie

Het stof van de luidruchtige jaarwisseling was nog niet neergedaald of de buurt maakte zich alweer op voor de volgende get together. Vorig jaar organiseerden enkele DUIN-bewoners van het eerste uur een nieuwjaarsborrel bij hun achter, waar toen nog geen huizen stonden. Tijdens die borrel ontstond spontaan het idee om onze kerstbomen bij wijze van vreugdevuur in lichterlaaie te zetten.

Dat was wel voor herhaling vatbaar, vonden we. Hoewel we ook meteen beseften dat het niet meer op dezelfde plek kon als vorig jaar. Niet alleen omdat op de zandvlakte inmiddels huizen stonden, maar ook omdat de animo qua kerstbomen ook een stuk hoger lag dan vorig jaar en het vuur met een beetje pech oncontroleerbaar werd.

Vindingrijk als DUIN-bewoners zijn, pingpongden we in de Facebookgroep wat heen en weer, totdat Roos op het lumineuze idee kwam om de kerstboomverbranding op het strand te doen. Niet omdat het moet, maar omdat het kan. Het ging zelfs zover dat ze de eigenaren van Steel Creek (waarover we hier al eens de loftrompet staken) bereid vond om hun elektriciteit en kachel beschikbaar te stellen.

[tsl_gallery id=’6392′ title=’no’ description=’no’]

Vijfjarenplan

De brandweer vond het oké dat we onze kerstbomen in de fik staken op het strand, mits we de grote lichtboei die pal voor Steel Creek ligt gebruikten. Overdag ging een aantal stoere buurmannen met een grote bestelbus door de buurt om kerstbomen te rausen. Zoals gebruikelijk nam een ieder zijn eigen drank, hapjes en drank mee en ontstond wederom een legendarisch DUIN-feestje, in die mate dat we nu al weer zin hebben in de zomerse feestjes in de buurt.

Ja, je kunt wel zeggen dat we na 2,5 jaar onze draai hebben gevonden. Ook vinden we steeds beter de weg in Almere, dat blijft verrassen en heus niet alleen omdat ze bij Damn Good Tosti’s in het centrum ook een roti-tosti verkopen. 
Zo brengen we onze kinderen al het hele jaar langs dezelfde route met de auto naar de vrije school in Muziekwijk. Op een weg met het bordje ‘Pas Op Bevers’ gaan we altijd rechts. Voor de gein ging ik laatst links en opeens doorkruiste ik midden in Almere een verlaten vlakte, die dus altijd onder mijn neus was, maar nooit had opgemerkt.

We zijn zeer benieuwd hoe Almere ons de komende 2,5 jaar aangenaam verrast en ons 5-jarenplan nog geslaagder maakt.